„ჩემთვის „მოდი ნახე“, მეორე სახლია. შეიძლება ძირითადი სახლიც იყოს, იმდენად მიყვარს და იმდენად ჩემია. აქ, გავიზარდე. რომ მოვედი 18 წლის ვიყავი, ახლა 24 წლის ვარ“, -ამის შესახენ „ნეიშენ ჯორჯიას“ თეატრ „მოდი ნახე“-ს მსახიობმა გუგა ჩარგეიშვილმა განუცხადა.
გუგა ჩარგიეშვილმა, სპექტაკლში, „თეთრი ბაირაღები“ ზაზა ნაკაშიძის როლი შეასრულა. რას ჰყვება მსახიობი როლზე, პროფესიაზე, სტუდენტობაზე და „თეატრ მოდი ნახე“-ზე
გუგა ჩარგეიშვილი:
გუგა ჩარგეიშვილი, ტექნიკური უნივერსიტეტის ბიზნეს ტექნოლოგიების ფაკულტეტის სტუდენტი, კერძოდ საჯარო მმართველობის და ასევე „თეატრ მოდი“ ნახეს მსახიობი. დღეს მე, ნოდარ დუმბაძის „თეთრი ბაირაღებიდან“ ზაზა ნაკაშიძე განვასახიერე. დღევანდელი სპექტაკლი საინტერესო გამოდგა.
რატომ? რით იყო გამორჩეული?
ალბათ იმიტომ, რომ ორი ახალი მსახიობი დაგვემატა და მათი პრემიერა იყო, ამ მხრივ განსაკუთრებული და ემოციებით დატვირთული იყო.
შენთვის ვინ არის, თქვენი თეთრი ბაირაღების მთავარი გმირი, აბსოლუტურად მესმის რომ ზაზა, თუმცა კიდევ?
ძია ისიდორე, რადგან ერთგვარი ბირთვია ამ სპექტაკლის. და მე ვფიქრობ, რომ ისიდორე... მოკლედ ისიდორეა.
რას ფიქრობ, რომ ისიდორე?
რომ ისიდორე იყო მართალი ადამიანი, რომელიც გარემოების მსხვერპლი აღმოჩნდა. ყველანაირად სუფთა, საინტერესო და კარგი ადამიანია.
რას ეუბნება შენი ზაზა მაყურებელს?
ჩემი ზაზა, არის იმედის სხივი ამ სპექტაკლში, რომ რაც არ უნდა მოხდეს სამართალი იზეიმებს და ის იმედის სხივი, რომელიც არის ზაზა ნაკაშიძე, რომელიც ნამდვილად უდანაშაულოა და ეგეც გარემოების გამო მოხდა ციხეში, დაუბრუნდება თავისუფლებას.
დედასთან შეხვედრის ეპიზოდი, ერთ-ერთ მიზანსცენაა, ძალიან საინტერესო იყო, თუმცა რით იხელმძღვანელა ზაზას და დედის შეხვედრის ეპიზოდი რომ გეთამაშა?
დედასთან შეხვედრის სცენა ჩემთვის ერთ-ერთ ძალიან საყვარელი ეპიზოდია, დედაჩემი საქართველოში არ იმყოფება ახლა, ისრაელში არის წასული, ემიგრანტია. სწორედ აქედან ვიხელმძღვანელე, რას გააკეთებდა გუგა, მოცემულ სიტუაციაში. ჩემ გვერდით არის მკვლელი, ქურდი, ადამიანი, რომელმაც მეგობრის ცოლზე, იძალადა და იქ ისეთი რაღაცები ხდება საკანშივე, არის ჩხუბი, აყალ-მაყალია, დაძაბული გარემოა, ამ ყველაფერმა ნაბიჯ-ნაბიჯ იმოქმედა, რომ მივედი იმ კონცეფციამდე, იქამდე რაც შემდეგ დედასთან ემართება ზაზას.
რა არის შენთვის, „მოდი ნახე“, რამდენად საინტერესოა ის პროცესები რასაც აქ გადიხარ?
ჩემთვის „მოდი ნახე“, მეორე სახლია. შეიძლება ძირითადი სახლიც იყოს, იმდენად მიყვარს და იმდენად ჩემია. აქ, გავიზარდე. რომ მოვედი 18 წლის ვიყავი, ახლა 24 წლის ვარ. მიმიღეს როგორც ოჯახის წევრი, საკუთარი შვილი ბატონმა ნუგზარმა მიმიღო როგორც საკუთარი შვილიშვილი, გულში ჩამიკრა და მასწავლა ყველაფერი რაც სჭირდება მსახიობს, რომ იმუშაოს როლზე.
უნივერსიტეტს რომ მორჩები, ხომ გიფიქრია რომ შენი მომავალი მსახიობობას დაუკავშირო?
კი ბატონო, იმიტომ რომ ფაკულტეტი, რომელზე ვსწავლობ იმდენად გადაწონა მსახიობობამ რომ შეიძლება ამ გზასაც გავყვე.
რატომ უნდა იარონ თქვენ სპექტაკლებზე?
როდესაც ნოდარ დუმბაძე, პირველად ჩვენთან „თეთრი ბაირაღების“ სანახავად მოდიოდა, ინტერვიუში ამბობს: რომ „შეშინებული მოვდიოდიო, რადგან არ ვიცოდიო, რომ არაპროფესიონალი მსახიობები როგორ შედეგს დადებდნენო და გადალახავდნენ თუ არა იმ სირთულეებს, რასაც სცენა იწვევსო მაგრამ სასიამოვნოდ გაწბილებული დავრჩიო, როდესაც დავინახე ასეთი ენთუზიაზმი და გულწრფელობაო.
ჩვენ ვაკეთებთ ჩვენ საქმეს, რომელიც ძალიან გვიყვარს და თავად სახელიც გვეუბნება: მოდით და გვნახეთ.
სტატია ვრცლად:უდანაშაულო აქ ორი ადამიანია - თეთრი ბაირაღები სტუს-ს სცენაზე
ესაუბრა, ზუკა ნემსაძე.